>> ฟ าฟ า : ห ยุ ด หั ว ใ จ เ จ้ า ช า ย เ ย็ น ช า *

Happy New Year
;2010;

นิยายเรื่องนี้แต่งเพราะเกิดอาการบ้าขึ้นมา??
สนุกหรือไม่ช่วยติชมด้วยนะคะ


แล้วก็ ^^


-W E L C O M E-
สำหรับผู้ที่หลงเข้ามานะคะ>_<!


Ps. พระเอกเรื่องนี้เย็นชาแต่น่ารัก พร้อมจะหวั่นไหวไปกับอาการหน้าตายของเค้ารึยังคะ?
Pss. นางเอกโก๊ะ+ขี้โวยวายสุดๆเลยนะเนี่ย =_=a













คะ...ใครน่ะ?....เอ๊ย! ต้องถามว่า...คนรึเปล่า?
โอ๊ย! อยากจะตบปากตัวเองจริงๆ ทำไมถึงได้ถามอะไรงี่เง่าๆแบบนั้นออกไปน๊ะ!

 

แซก แซก

 

โอ๊ย! พุ่มไม้บ้า ตรงนั้นก็มืดสลัวๆ ถามไปก็ไม่ตอบอีก แต่ว่า...ฉันอยากให้มีคำตอบจริงๆน่ะเหรอ? ไม่หรอก ไม่เอาดีกว่า

 

นี่ ตะ....ตกลงไม่ใช่คนใช่มั๊ย?? บ้าจริง นี่ฉํนพล่ามอะไรไม่หยุดปากเลย มือที่ถือกระเป๋าคลัชสีขาวของเพื่อนสาวสุดเปรี้ยวสั่นไม่หยุด ยัยดาด้าฉันจะฆ่าแกแน่ๆ

ฉันสาวเท้าเข้าไปใกล้พุ่มไม้ที่สั่นไหวไม่หยุดนั่น จ้องมองมันอย่างหวาดหวั่น ทั้งๆที่ฉันน่าจะหนีไปซะ แล้วทำไมไอ่ขาคู่นี้มันไม่รักดีก้าวเข้าไปอีกทางเล่า TOT

 

นะ...นี่! จะตะโกนอะไรอีกเนี่ย ไม่ไหวแล้วโว้ย เป็นไงเป็นกัน เอาวะ!

ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปแหวกพุ่มไม้ตรงหน้าอย่างกล้าๆกลัวๆ พลางปลอบใจตัวเอง โดยสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอด กลั้นหายใจ ก่อนจะ

 

 

ฟุ่บ!

กรี๊ด!

         ตุบ!